Мікола Ляшчун
RSS FeedБацьку
Мядовы водар канюшыны
Душу вярэдзіць дап’яна,
Туга па клёкаце бусліным,
Агеньчык з роднага вакна.
І спеў касы на сенажаці
Самотай вее пакрысе,
І прахалода зыбкай гаці
Наўследак купінай трасе.
Ўсхаплюся часам рана-рана
І басанож кудысь брыду,
Бо знікла штось неспадзявана,
Чаго ніколі не знайду.
Купалле
І мы скакалі праз касцёр,
Наіўна веручы дарослым,
Што ў чарах вогненны шацёр,
Хоць ён нам пёк у пяткі босым.
Але падлетнай дзетвары
Ляцеў час позні неўзаметку,
Блукалі ноччу мы ў бары,
Шукалі доўга шчасця кветку.
Ў гушчарнік лезлі напралом,
Нас не палохалі пачвары.
Мы варажылі ўсе тайком,
Нам чары сэрца хвалявалі.
І сёння скачам праз касцёр.
Духмяна ў лузе пахнуць травы.
Купалля вогненны шацёр
Цяпер для нас, нібы забава.
Ліпеньскім ранкам
Мядовы водар яблынь, сена
З маленства сэрца ахмяліў,
Таму так хочацца, напэўна,
Мне першы адкусіць наліў.
Чароўнай сілаю натоліць,
І я адчую ўсё паўней –
З зямлёю сэрца загамоніць,
А гэта мне за ўсё важней.
Хоць ставяць класіку не ў моду,
Што патураем прастаце, --
Злаўлю губамі асалоду
На росным, ягадным кусце.
У гэтай слодычы – вяршыня.
Спазнаў я гэта усёй душой.
Я нахілюся да вяргіні --
І -- ў вір пачуццяў з галавой.
Апошнiя водгукi
5 лет 16 недель назад
6 лет 47 недель назад
7 лет 19 недель назад
7 лет 21 неделя назад
7 лет 46 недель назад
9 лет 20 недель назад
9 лет 20 недель назад
9 лет 21 неделя назад
9 лет 36 недель назад
9 лет 48 недель назад