Стаяла хмара нерухома...
RSS FeedСтаяла хмара нерухома
У жыце спелым.
Ад першага удару грому
Аж пачарнела.
Гром пахіснуў яе, пасунуў,
Разгойдаў жыта...
Павеяла цяжкім, і сумным,
I перажытым.
З табой блукаў тут да світанкаў...
Цяпер з-пад сосен
Гляджу адзін, як гром маланкай
Дождж белы косіць.
Апошнiя водгукi
4 года 40 недель назад
6 лет 19 недель назад
6 лет 43 недели назад
6 лет 45 недель назад
7 лет 18 недель назад
8 лет 44 недели назад
8 лет 44 недели назад
8 лет 45 недель назад
9 лет 7 недель назад
9 лет 20 недель назад