Лівень
RSS FeedВы не бачылі часамі,
Як, напіўшыся з крыніц,
Вырастаюць за лясамі
Горы спелых навальніц?
Вырастаюць і хістаюць
Над сабой блакітны звон
I агністымі хвастамі
Хвошчуць сонца наўздагон.
Іхнія — зямля і неба!
Прэч з дарогі, прэч усе!..
Вецер спуджана і нема
Страпянецца на страсе.
Ліст вусцішна залапоча,
Пыльны выскача віхор,
Певень, быццам супраць ночы,
Пракрычыць апошні збор.
Блісне ў твар халоднай крэскай,
Свет закрые дацямна —
I з грымотамі і трэскам
Рухне чорная сцяна.
Б'юць руччы па каляінах
Ці дарога, ці рака?
I азон з душком палынным
У пакоях заблукаў...
Перамые, прапалошча,
Нібы ў новай лазні дзед,
Свет запыленыя мошчы, –
Як народзіцца на свет!
Цішынёю ахінуцца
I нябёсы, і зямля.
Hi травінкі не шапнуцца,
Hi жыцінкі — у палях...
Ані спрэчак, ані звады
У птушынае гурмы,
I за мройным даляглядам
Спяць натомлена грамы.
Апошнiя водгукi
5 лет 16 недель назад
6 лет 47 недель назад
7 лет 19 недель назад
7 лет 21 неделя назад
7 лет 46 недель назад
9 лет 20 недель назад
9 лет 20 недель назад
9 лет 21 неделя назад
9 лет 36 недель назад
9 лет 48 недель назад