Сёмуха

Адляцела вясна к небакраю
Белым пухам к вялікаму святу.
Наламаю зялёнага маю,
Прыбяру я на Сёмуху хату.

Мне вянок завіваць пазнавата.
Хай другія яго завіваюць!
Ад душы пачастую я свата,
Калі госці ў дом завітаюць.

Не бывае любові замнога.
Сонцам кожная кветка сагрэта.
Пачынаецца святам дарога
У вясёлае, звонкае лета.