КАЛI ЦВIЦЕ ВЕРАС

Верас духмяны чароўным цвiце,
Водарам цягне з хаты дзяўчынку.
Быццам бурштыны сляды на расе,
Куды завядзе яе стужка-сцяжынка?

У мох асцярожна ступае нага,
Хвоi сяброўку з бакоў абступаюць.
Мелодыя льецца срабром ад стаўка
I ценi-гарэзы ў лес адступаюць.

Дзяўчынка танцуе, а з ёй карагод
Закруцяць да ранiцы жвавыя зоркi.
«Шаноўная» - шэпча здзiўлёна чарот,
Паклоняцца ёй травянiстыя зёлкi.

Нiхто не заўважыць - туман абгарне,
Схавае надоўга лес ды дзяўчынку.
I знiклi раптоўна сляды на расе,
Як знiкла вузкая лясная сцяжынка.

Сяргей Брандт, 20.06.2013